AI alanındaki yeni trendler: Web2 ve Web3'ün birleşimi

Son zamanlarda yapay zeka alanındaki gelişmeleri gözlemlediğimizde, ilginç bir evrim mantığı keşfediyoruz: Web2 AI, merkezileşmeden dağıtık yapıya geçerken, Web3 AI, kavramsal kanıt aşamasından pratik aşamaya geçiyor. Bu iki yön hızla birleşiyor.

Web2 AI'nin gelişim dinamikleri, AI modellerinin daha hafif ve daha kullanışlı hale geldiğini gösteriyor. Yerel zeka ve çevrimdışı AI modellerinin yaygınlaşması, AI'nın taşıyıcısının artık büyük bulut hizmet merkezleriyle sınırlı olmadığını, aynı zamanda cep telefonları, kenar cihazlar ve hatta IoT terminalleri üzerinde dağıtılabileceğini anlamına geliyor. Aynı zamanda, AI-AI diyaloglarının gerçekleştirilmesi, AI'nın tekil zekadan kümeli işbirliğine geçişini simgeliyor.

Bu değişim yeni bir sorunu gündeme getiriyor: AI taşıyıcıları son derece dağıtık olduğunda, dağıtık olarak çalışan AI örnekleri arasında veri tutarlılığını ve kararların güvenilirliğini nasıl sağlarız? Bu, bir ihtiyaç mantık zincirini yansıtıyor: teknolojik ilerleme (model hafifletme) dağıtım yöntemini değiştiriyor (dağıtık taşıyıcı), bu da yeni bir ihtiyaç (merkeziyetsiz doğrulama) yaratıyor.

Web3 AI'nin evrim yolu da oldukça belirgindir. İlk projeler genellikle spekülasyona dayalıydı, ancak son zamanlarda piyasa daha temel AI altyapı sistematik inşasına yönelmeye başladı. İşlevsel alanlar, hesaplama gücü, çıkarım, veri etiketleme, depolama gibi alanlarda uzmanlaşmış iş bölümleri ortaya çıkmaya başladı. Örneğin, bazı projeler merkeziyetsiz hesaplama birikimine odaklanmakta, merkeziyetsiz çıkarım ağları inşa etmekte, federatif öğrenmeyi ve kenar bilişimi geliştirmekte veya dağıtık mutabakat mekanizmaları aracılığıyla AI yanılsamalarını azaltmaya çalışmaktadır.

Bu, bir arz mantığını yansıtıyor: spekülasyonlar soğuduktan sonra, altyapı talebi belirginleşiyor, uzmanlaşmış iş bölümü ortaya çıkıyor ve nihayetinde ekosistem iş birliği etkisi oluşuyor.

İlginç bir şekilde, Web2 AI'nın talep zayıflığı giderek Web3 AI'nın sunabileceği avantajlara yaklaşmaktadır. Web2 AI teknolojik olarak giderek olgunlaşırken, ekonomik teşvikler ve yönetim mekanizmalarından yoksundur; Web3 AI ise ekonomik modelde yeniliklere sahipken, teknolojik gerçekleştirme açısından nispeten geridedir. Her iki tarafın entegrasyonu karşılıklı avantajların sağlanmasını mümkün kılabilir.

Bu entegrasyon, "verimli hesaplama" ile "hızlı doğrulama"yı birleştiren yeni bir paradigma yaratıyor. Bu paradigmada, AI artık yalnızca bir araç değil, ekonomik kimliğe sahip bir katılımcı haline geliyor. Hesaplama gücü, veri, akıl yürütme gibi kaynakların merkezi zincir dışındayken, aynı zamanda hafif bir doğrulama ağına ihtiyaç duyuluyor.

Bu kombinasyon, hem zincir dışı hesaplamaların verimliliğini ve esnekliğini korurken, hem de hafif zincir içi doğrulama ile güvenilirlik ve şeffaflık sağlamaktadır.

Dikkate değer olan, bazı insanların Web3 AI'nın bir safsata olduğunu düşünmesine rağmen, aslında AI'nın hızlı gelişimi Web2 ve Web3'ü ayırt etmemektedir. Sadece açık bir zihin ve öngörü sahibi olmak, AI gelişiminin yönünü gerçekten anlamayı sağlayabilir.